ΠΟΙΟΤΙΚΗ ΑΡΧΙΤΕΚΤΟΝΙΚΗ ΣΥΝΘΕΣΗ

Βασική ιδέα της αρχιτεκτονικής σύνθεσης είναι ένα κατακόρυφο όριο, ένα «παραβάν», ύψους 6.3 μέτρα το οποίο ορθώνεται σε απόσταση 1.3 μέτρα μπροστά από το υφιστάμενο σύμπλεγμα κατοικιών διαφοροποιώντας τη νέα κατοικία από τις υφιστάμενες.
Στο ισόγειο, χωροθετούνται οι κοινόχρηστοι χώροι -σαλόνι, κουζίνα και χώρος εργασίας- ενώ στον όροφο τοποθετούνται τα υπνοδωμάτια, δύο χώροι υγιεινής και ένα μικρό πλυσταριό.
Στο κέντρο του αίθριου έχει φυτευτεί ένα μαστιχόδεντρο το οποίο πλαισιώνεται από μία κυκλική καθιστική επιφάνεια που λειτουργεί σαν κεντρικό σημείο συνάθροισης. Μεταλλικές επιφάνειες που έχουν στηθεί επιτρέπουν την αναρρίχηση φυτών ενισχύοντας το πράσινο.
Ανάμεσα στην κατοικία και το «παραβάν» σχηματίζονται μικροί ημι-υπαίθριοι χώροι και εξώστες στους οποίους εκτονώνονται οι πλείστοι χώροι της κατοικίας όπως βλέπουμε και στην φωτογραφία αυτή με το αίθριο που έχει δημιουργηθεί και στο οποίο εκτονώνονται όλοι οι εσωτερικοί χώροι.
Τα κενά και τα πλήρη του «παραβάν» ελέγχουν τη διέλευση του φωτός και του αέρα στο εσωτερικό, δημιουργώντας παράλληλα διαβαθμίσεις ιδιωτικότητας.
Είναι φανερό πως η ποιότητα χώρου που έχει επιτευχθεί καταφέρνει να διαγράφει το γύρω της τοπίο αλλά και να δείχνει τον δρόμο για αξιοποίηση των προσφυγικών οικισμών.
Με τη λύση που έχει δοθεί, αναπτύσσεται ένας διάλογος ανάμεσα στη νέα πρόταση και το υφιστάμενο αστικό τοπίο που, όπως εξηγεί ο Κυριάκος Μιλτιάδους, «άλλοτε καδράρει και αναδεικνύει στιγμές από την καθημερινότητα του προσφυγικού καταυλισμού και άλλοτε προβάλλει σχεδόν σκηνογραφικά στιγμιότυπα από τη συλλογική και ατομική ζωή των μελών της οικογένειας».
Στο κέντρο της κατοικίας έχει αφαιρεθεί κτιριακή μάζα διατρυπώντας κατακόρυφα τον φέροντα οργανισμό του κτιρίου. Μέσα από την παρεμβολή του κενού γίνεται εφικτή η οπτική επικοινωνία μεταξύ των ορόφων, η έλευση φυσικού φωτισμού αλλά και το πλαισίωμα της εικόνας του ουρανού.
Παρά τους περιορισμούς που εκ των πραγμάτων υπήρχαν, όπως το μικρό τεμάχιο (190 τ.μ), το ευτελές της υφιστάμενης κατασκευής, οι πολεοδομικοί κανονισμοί και το ότι η κατοικία ήταν συμπυκνωμένη δεξιά κι αριστερά ανάμεσα σε άλλες πανομοιότυπες κατοικίες, έγινε κατορθωτό να δημιουργηθεί ένας άνετος και φωτεινός χώρος, ικανός να προσφέρει ποιότητα ζωής σε μια τετραμελή οικογένεια.